مجموعه محتوای دانشجویی، علمی و آموزشی

تحقیق و مقاله معماری زمینه گرا در بافت ها

فرمت: pdf

تعداد صفحات: 12

چکیده

به دنبال تغییر در شرایط و عوامل موثر بر گسترش شهرها و افزایش ابعاد اندازه شان با دستیازی به محیط طبیعی و حومه ها، توجه دوباره به حوزه های درونی شهر و آنچه از پیش وجود داشته به عنوان یک اصل تعیین کننده و اجتناب ناپذیر در جهت پایداری شهری بوده است. آنچه در این راستا در درجه اول اهمیت قرار دارد، زمینه است. زمینه به مثابه رویدادی است که عناصر شهری در درون آن شناخته، ساخته و پرداخته می شوند و زمینه گرایی دیدگاهی است که علاوه بر جنبه های صرفا کالبدی، به تدریج ابعاد انسانی و جنبه های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی نیز در آن مورد توجه قرار می گیرد. روابط فرهنگی و اجتماعی و سیستم اقتصادی یک شهر تا حدود زیادی می تواند در تعریف زمینه موثر باشد. به این ترتیب در طراحی پایدار، معمار و شهرساز باید در ابتدا ویژگی های یک مکان-زمینه را به درستی دریابد و این پارامتر را مبحثی حیاتی در فرایند طراحی حود بداند و در تصمیماتش آنچه در متن محدوده مکانی که شامل مقیاس شهری یا محلی است، مد نظر قرار دهد. مقاله حاضر در پی تبیین نقش و جایگاه زمینه گرایی در راس نظام برنامه ریزی، طراحی و مدیریت شهری پایدار است و سعی دارد ضمن توضیح اجمالی چگونگی تغییر در پارادایم های شهرسازی و ظهور نگرش جدید به توسعه شهری-كه شامل توجه به حوزه های درون شهری و محلات مي باشد- تاثير اين رويكرد را بر توسعه پايدار شرح دهد و اهميت توجه به اين مبحث را در توسعه پايدار كه بخش عمده ای از ديدگاه های شهرسازی سالهای اخير است مشخص سازد.