مجموعه محتوای دانشجویی، علمی و آموزشی

کتاب عروس دیوانه اثر مهدی منصوری برای دانلود

فرمت: pdf

تعداد صفحات: 65 

مقدمه

اخیرا دو محقق روانشناس کانادایی در کتابی به نام مارهایی در لباس رسمی نشان دادند که شناخت ما از دسته خطرناکی از بیماران روانی، که سایکوپاس نامیده میشوند، بسیار کم و ناچیز است. ⁢ سایکوپاسها معمولا در ⁢ زندانهایی با بالاترین ضریب امنیت نگهداری ⁢ میشوند و تحت ⁢ مراقبتهای ویژه روانی نگهداری ⁢ میشوند. این دو محقق کانادایی نشان دادن که ⁢ سایکوپاسها فقط قاتلان زنجیره ای نیستند، بعضی از این بیماران روانی گاهی لباس رسمی میپوشند، در ⁢ محیطهای کار چه بسا با موفقیت سرگرم فعالیت هستند، توان تاثیر گذاری بر محیط اطراف را دارند و بسیار حسابگر و تحلیل گر هستند. دلیلی که این افراد بیمار ذهنی به حساب می آیند ناتوانی آنها از درک بعضی احساسات نظیر همدردی، دلسوزی و ⁢ عذاب وجدان است. فلسفه زندگی این افراد بر مبنای یک چیز است: موفقیت به هر قیمتی. آنها گاهی یاد ⁢میگیرند که چگونه اندام های ذهنی خود را بپوشانند و به گونه ای رفتار کنند که مورد ترس واقع نشوند.

بر طبق این تحقیق، سایکوپاسها یک درصد از جمعیت هر ⁢ جامعه ای را تشکیل⁢ میدهند. پس حتما شما هم با یک سایکوپاس برخورد ⁢ داشته اید بدون این که از ⁢ نشانه های این بیماری آگاه باشید. این به این معنی هم هست که نود و نه درصد مردم صادق، وفادار، ⁢ احترامگزار به حقوق سایرین، ⁢ دل نگران تشکیل یک زندگی سالم، خدمت به جامعه و ⁢ علاقه مند به پرورش خانواده خود در یک محیط عادلانه هستند و تنها یک درصد مردم فاقد قدرت درک اخلاقی مسایل هستند.

اما چرا شناخت سایکوپاسها اهمیت دارد؟ چون اگر شرایط مناسبی برای یک سایکوپاس حاصل شود توان بالایی برای صدمه زدن به دیگران به شکل ویران کننده ای به صورت کاملا غیر فیزیکی، از ⁢راههای مثلا مالی و حتی حقوقی دارد. ⁢ سایکوپاسها پول، قدرت و شهرت ⁢ میخواهند و برای رسیدن به آن حاضر هستند دیگران را بدون هیچ ⁢عذاب وجدانی قربانی کنند. رفتار سوء ⁢ استفاده ⁢ گرانه ی این افراد قربانیانی در میان همسر، خانواده، دوست، افراد نزدیک و همکاران ⁢ حرفهای آنها خواهد داشت و هر میزان که به دسترسی این افراد به منابع کمیاب اجتماعی یعنی قدرت، ثروت و منزلت افزوده شود بر خطر آنها برای جامعه هم اضافه خواهد شد.
بر خلاف آن چه احتمالا تا حالا فکر ⁢ میکردید، افرادی که مردم همیشه به صورت متعارف آنها را دیوانه ⁢ میپندارند، ⁢ همانهایی که معمولا مورد تمسخر مردم قرار می گیرند، الزاما بیمار روانی نیستند، بلکه گاهی معلولین ذهنی، فرهنگی یا اجتماعی هستند و اغلب افرادی هستند⁢ بی آزار و حتی بسیار آسیب پذیر و معصوم که در مواردی قربانی نظام اجتماعی یا فرهنگی ⁢ شده اند و
نیاز به مراقبت دارند.
این کتاب به هیچ وجه با هدف ایجاد یک اثر ادبی نوشته نشده است، هدف بلکه بیان یک ماجرا است. از این رو، جملات و ⁢ استعاره های فراوانی از صادق هدایت و محمود دولت آبادی به عاریت گرفته ⁢ شده اند. نویسنده اقرار دارد که از نظر ادبی نوشته این داستان یکسره وامدار کتابها و ⁢ نوشته های این ⁢ نویسنده های برجسته است.
مهدی منصوری، لیورپول، تابستان سال دو هزار و سیزده میلادی